Besluit  gemeenteraad

Aanleiding en voorgeschiedenis

Het decreet gemeentewegen dat in werking trad op 1 september 2019 geeft lokale besturen meer zeggingskracht over hun gemeentewegen. Tot de gemeentewegen behoren ook de trage wegen. Het is de bevoegdheid van de gemeenteraad om beslissingen over de aanleg, wijziging, verplaatsing of opheffing van gemeentewegen te nemen.

Gemeenten kunnen hun visie op gemeentewegen en zachte mobiliteit vastleggen in een beleidskader, en concrete actieplannen opstellen voor de uitvoering ervan. Het opmaken van een beleidskader biedt een houvast bij toekomstige beslissingen rond trage wegen en is een instrument om doelstellingen te realiseren.

Bevoegdheid en juridische grond

Decreet gemeentewegen van 3 mei 2019

Feiten, context en argumentatie

Een beleidskader omvat drie grote stappen: 

1. De beleidsvisie definieert de criteria waaraan het trage wegennet moet voldoen.
2. De gemeente kiest er voor om 8 operationele beleidskeuzes te definiëren.
3. Voor het afhandelen van wijzigingen aan het trage wegennet werd een afwegingskader opgesteld. 

De vroegere inventaris uit 2012 werd geactualiseerd. Deze zal verder worden verfijnd volgens de principes van het beleidskader.  Er wordt een potentieelkaart opgemaakt met een opdeling van de trage wegen.  Dit zal resulteren in een inventaris van trage wegen die de gemeente in de toekomst zal beheren.

Het participatietraject voor het beleidskader trage wegen zal integraal het participatietraject van het mobiliteitsplan volgen. Volgens het decreet gemeentewegen wordt er een openbaar onderzoek gevoerd en moet er advies gevraagd worden aan de provincie West-Vlaanderen en departement Mobiliteit en Openbare Werken.

Openbaar onderzoek

Het openbaar onderzoek zal gevoerd worden gedurende een periode van 30 dagen.

Financiële gevolgen

Niet van toepassing

Verwijzingsdocumenten

• Nota beleidskader trage wegen

• Beslissing participatietraject mobiliteitsplan

Beraadslagingen

Schepen Chris Verhaeghe licht het agendapunt toe.

Raadslid Ludwig Willaert geeft mee dat hij het dossier goed heeft gelezen. Hij vindt het een waardevol maar eerder theoretisch werkstuk. Hij ziet uit naar de concrete uitwerking van dit beleidskader. De kapstok van de "ladder van Lansink" betekent hier concreet dat er zoveel mogelijk wordt behouden, dan verleggen en ten laatste het afschaffen.

De schepen geeft mee dat de visie inhoudt dat de trage wegen worden ingedeeld in diverse categorieën zijnde:

- categorie van trage wegen die in gebruik zijn en in gebruik blijven (bestaande kerkwegels)

- categorie van trage wegen die geen functionele verbindingen hebben, lopen dood in een huis of op een wijk (geen zin om die open te stellen)

- categorie van aantal twijfelgevallen: ze geven wel een verbinding van de ene weg naar de andere maar zijn momenteel niet toegankelijk. De vraag rijst dan of die moeten worden opengesteld of niet.