Besluit  gemeenteraad

Aanleiding en voorgeschiedenis

De gemeente Staden wordt regelmatig met sluikstorten geconfronteerd. Het opruimen van de sluikstort en het opsporen van de sluikstorter vergen soms behoorlijke inspanningen van het lokaal bestuur. Het gemeentebestuur wenst hierbij het principe "de vervuiler betaalt" toe te passen.
Het verhalen van de kosten voor opruiming kan dan ook als maatregel van goed bestuur worden beschouwd.

In samenspraak met intercommunale MIROM werd in 2021 een retributiereglement goedgekeurd waarbij de kosten voor het ambtshalve opruimen van sluikstorten door de gemeente of een derde kan worden verhaald op de sluikstorter. Het gaat derhalve om het verhalen van de kosten voor het opruimen die louter kostendekkend zijn. Het sluikstorten op zich wordt als misdrijf beschouwd en wordt beteugeld via een een GAS-boete of bestuurlijke/strafrechtelijke boete, waarmee de retributie kan worden gecombineerd.

Bevoegdheid en juridische grond

• Gecoördineerde grondwet van 17 februari 1994, meer bepaald artikel 170 §4.
• Gemeentedecreet van 15 juli 2005, zoals gewijzigd, meer bepaald de artikelen 42, 43 en 57.
• Decreet van 22 december 2017 namelijk decreet lokaal bestuur en zijn latere wijzigingen.
• Decreet van 23 december 2011 betreffende het duurzaam beheer van materiaalkringlopen en afvalstoffen (materialendecreet) en zijn latere wijzigingen.
• Besluit van de Vlaamse regering van 17 februari 2012 tot vaststelling van het Vlaams reglement betreffende het duurzaam beheer van materiaalkringlopen en afvalstoffen (VLAREMA).
• Besluit van de Vlaamse Regering van 16 september 2016 tot vaststelling van het uitvoeringsplan Milieuverantwoord beheer van Huishoudelijke afvalstoffen en gelijkaardig bedrijfsafval.
• Omzendbrief KB/ABB 2019/2 van 15 februari 2019 betreffende de gemeentefiscaliteit.

Feiten, context en argumentatie

Verwijzingsdocumenten

Retributiereglement op het ambtshalve opruimen van sluikstorten door of in opdracht van de gemeente.

Beraadslagingen

Schepen Chris Verhaeghe licht het agendapunt toe.

Raadslid Ludwig Willaert wil, naar aanleiding van dit agendapunt wijzen, op een ander dossier. Hij informeert naar de stand van zaken inzake schade aan natuurelementen op het openbaar domein. Vier maanden geleden werd beloofd het reglement inzake schade aan het openbaar domein aan te vullen met bepalingen omtrent schade aan natuurelementen.

Schepen Chris Verhaeghe komt hierop tussen en meldt dat hier wel degelijk werd over nagedacht. Het is echter niet mogelijk om voor natuur- en groenelementen een reglement op te stellen. Zo'n schadegevallen zijn altijd maatwerk. Het gaat niet alleen over het vervangen van de plant zelf, het gaat ook over de manier waarop het vervangen moet gebeuren (vb. is er een kraan nodig om het te vervangen of niet, ...).

Raadslid Sarah Van Walleghem vraagt of er dan geen algemene bepaling mogelijk is voor zo'n schadegevallen. De burgemeester komt tussen dat zo'n algemene bepaling dan gewoon overbodig is. Een reglement bepaalt specifieke bedragen voor specifieke zaken maar dit is inzake groen- en natuurelementen niet wenselijk.

Raadslid Ludwig Willaert kan zich met deze antwoorden niet akkoord verklaren. Als er nu zo'n schadegeval is, wordt contact genomen met een tuinaanlegger. Zij maken een bestek op omtrent alle schade. Deze bestekken zijn doorgaans veel te duur. Het is aldus toch niet onmogelijk om zelf een lijst te maken van groen- en natuurelementen met een prijszetting ernaast.

Schepen Chris Verhaeghe duidt dat dit inderdaad gebeurt door een tuinaanlegger, maar dit gebeurt altijd na een specifiek schadegeval. Alle mogelijke schade-elementen opnemen in een reglement is té breed en té verscheiden. Zo'n manier van werken verengt de mogelijkheden om de reële kostprijs te gaan doorrekenen. De burgemeester bevestigt dit en duidt dat dit ook zo werd geargumenteerd door de diensten. Hij belooft wel het nog intern eens af te toetsen en volgende maand hierover een definitief antwoord te geven.